Gastblog: Kevin de hardloper

Ik ga het redden. Ik ga mijn vorige tijd opnieuw verbeteren. Net zoals de vorige keer alleen nog de atletiekbaan en ik ben binnen. Bij het betreden van de baan haal ik een renner in. Ik kijk voor het laatst op mijn horloge. Het zal er om spannen...

EEN WEEK EERDER

Ik kan echt genieten van mijn prestatie. Waar mijn tijd op de vorige wedstrijden tegenviel, heb ik mijzelf echt overtroffen. Bijna een minuut sneller ten opzichte van de Hilversum City Run.
Het is zaterdag. De wedstrijd was vier dagen geleden maar mijn hele lichaam schreeuwt nog steeds om rust. Ik heb op de wedstrijd alles gegeven en daar moet ik nu nog van bijkomen. Ik heb overal spierpijn. Hebben ze daar niet iets voor?

Morgen wil ik weer gaan trainen. Elke zondag train ik samen met Sophie. Zij rijdt dan op haar fiets en bepaalt het tempo. Zij geeft aan de hand van mijn snelheid en tijd aan of ik moet versnellen of juist het tempo moet vasthouden. Het werkt goed want ik ben in de afgelopen maanden sneller en constanter gaan lopen. Morgen gaan we weer maar hoe ik mij nu voel, sla ik liever over.
“Misschien kun je iets in Leidsche Rijn Centrum vinden wat helpt tegen spierpijn.” Zegt Sophie.
Goed idee want we moeten toch boodschappen doen.
 

MAGNESIUM EN VITAMINES

Ondanks dat het geen mooie dag is wat betreft het weer, is het redelijk druk in het centrum. Op het Brusselplein zit de winkel Holland & Barrett. Een winkel gespecialiseerd in onder andere voedingssupplementen, gezonde voeding en homeopathische geneesmiddelen. Hier moeten ze toch wel iets hebben?
De verkoper adviseert mij magnesium- en vitaminepillen. Bij een flinke inspanning kan je immuunsysteem verzwakken met als gevolg dat je je slap voelt. Voordat soort momenten zijn de vitaminepillen een goede nuttige toevoeging. De magnesiumpillen dragen bij aan spierherstel. Naast de magnesium- en vitaminepillen neem ik ook twee potjes Omega-3 pillen mee. Ik heb het geluk dat er op dat moment een 1+1 actie is.

Ik moet zeggen dat de pillen zijn werk doen. Ik voel mij de volgende dagfitter en heb meer energie. De training met Sophie ging goed. Ik zit erg dicht op mijn snelste tijd. Ik ben klaar voor de wedstrijd van de Zomeravondcup. Het is belangrijk een goede tweede tijd te rennen voor het klassement. De Zomeravondcup is een serie van vier wedstrijden, waarbij de drie snelste tijden meetellen voor het eindklassement. Na vier wedstrijden wordt bepaald wie de snelste van Utrecht is. 

EEN PAAR DAGEN LATER

Op een kwartiertje afstand van Leidsche Rijn Centrum loop ik mijn tweede wedstrijd voor de Zomeravondcup. De wedstrijd is op dezelfde plek waar ik boven mijzelf uitsteeg. Zo snel heb ik nog nooit gelopen. Vandaag wil ik weer zo’n snelle tijd. Voor de gelegenheid heb ik mijn lucky-shirt aangetrokken. Geluk kan ik wel gebruiken want de lat ligt hoog.
Ik sta in het startvak en er wordt op mijn schouder getikt. Ik draai me om, maar ik ken de renner niet. “He, ik heb mijn schoenen daar gekocht!”,hij wijst naar de tekst op mijn shirt en steekt zijn schoenen in de lucht. Op mijn shirt staat het logo van Leidsche Rijn Centrum. 
“Zeker bij Sport2000? Dit shirt komt er ook vandaan." antwoord ik lachend terug.
 

NOG 15 SECONDEN

Ik stel mijn horloge in op stopwatchmodus en ga klaar staan. Ik hoop dat ik net zo goed ben als de vorige keer.

PANG!
We zijn weg. Het is druk aan het begin. Ik heb geen goede startplek kunnen bemachtigen dus ik slalom de eerste meters tussen renners door. Ik verlies tijd doordat ik niet in mijn tempo kan komen. Op lange rechte en brede stukken probeer ik tijd te winnen door renners in te halen en te versnellen. Ik merk dat ik ontspanner loop dan de vorige keer. Zou dat aan de vitaminepillen liggen?
De donkere gedachten die de vorige keer had, blijven uit. Ik loop eigenlijk wel lekker. 
Omdat ik het parcours nu voor de tweede keer loop, weet ik precies wat ik kan verwachten. We naderen bijna de lus. Dat wil zeggen wat eerst de heenweg is, is nu de terugweg. Alleen een lang recht stuk en dan het sportcomplex op. De finish is op de gravelbaan. 

Ik loop het sportcomplex op.Ik ga het redden. Ik ga mijn vorige tijd opnieuw verbeteren. Net zoals de vorige keer alleen nog de atletiekbaan en ik ben binnen. Bij het betreden van de baan haal ik een renner in. Ik kijk voor het laatst op mijn horloge. Het zal er om spannen.

Ik heb het gevoel of de tijd opeens twee keer zo snel gaat. Ik draai de laatste bocht in en de gele cijfers van de klok worden zichtbaar. Ik knijp met mijn ogen. Het is warm en de zweet druppels van mijn voorhoofd branden in mijn ogen. Ik kan de klok niet goed zien. De laatste meters, ik finish en zoek een bankje op om te zitten. Door de vermoeidheid vergeet ik mijn horloge uit te zetten. De weergegeven tijd op mijn horloge is inmiddels over de 19 minuten. 

RECORD OF GEEN RECORD?

“Heb jij mijn tijd gezien?”
“Ik geloof 18 minuten en 25 seconden.”,antwoordt Sophie.
Dat ligt dicht bij mijn record en er zal nog wat tijd afgaan. De klok geeft de bruto tijd aan. Dat is de tijd vanaf het startschot. Omdat ik niet vooraan stond heeft het een aantal seconden geduurd voordat ik over de startstreep liep. Die tijd geldt en is de netto tijd. We moeten dus afwachten totdat de uitslagen online staan.
Een aantal uur later lees ik mijn definitieve eindtijd: 18 minutenen 23 seconden. Geen record maar een zeer nette tijd. In het klassement stijg ik met deze tijd naar de derde plaats. Nog twee wedstrijden te gaan. Gaat het mij lukken om een podium plaats te pakken? 
Wat is dit spannend!

 

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

/ ( mm / dd )